Primair proces

Stel je een eerste kennismaking voor op een verjaardag of bij een andere gelegenheid. Tien tegen één dat die begint met de vraag: 'Wat doe jij eigenlijk?' Jij of anders je gesprekspartner zou waarschijnlijk vreemd opkijken als het antwoord in deze richting ging: 'Jeetje, het eerste dat bij me opkomt is dat ik adem, hè, bijna zonder nadenken nog wel. Verder ben ik druk met mijn lichaam waarin van alles gebeurt zodat ik hier kán staan en met jou kan práten. En dan heb ik het nog niet eens over wat ik allemaal denk en voel. Dus ja, eigenlijk doe ik nogal wat, hè.' En dat het gesprek vervolgens daarover zou gaan, over hoe je dat allemaal ervaart, over hoe het is om te leven.

Maar om dan toch iets te zeggen dat aan werk is gerelateerd: men spreekt in de bedrijfs- en organisatiekunde wel over het primaire proces en over kernactiviteiten. Het verwijst naar de dingen waarop je je focust. Als je het mij vraagt, is het primaire proces in ons bestaan dat we überhaupt leven. Met als kernactiviteit dat we ons bewust worden hóe bijzonder dat is en er daarom zo zinvol mogelijk vorm aan geven. Of zoals Boeddha zei: 'Als we het wonder van een enkele bloem zouden zien, zou ons hele leven veranderen.'