Wie ben je? (2)

In mijn vorige post ging het over ons 'ik'. Dat we dat best een beetje mogen relativeren omdat dat 'ik' van ons in hoge mate een idee is. Een idee dat we op basis van talloze invloeden hebben ontwikkeld over onszelf. Andere invloeden, ander ik dus. Nu is het één ding om in te zien dat ons 'ik' niet zo'n vaststaand gegeven is als we meestal denken, een ander ding is dat het óók niet maar louter 'lucht' is, een leeg, inwisselbaar verzinsel.

Het meest tastbare dat je van je 'ik' kunt voelen, is je lichaam. Het is de allereerste plek waar je leven zich afspeelt, vér voor alle gedachten, meningen, woorden, handelingen etc. Vervolgens wordt het ook de plek waar allerlei spanningen en andere gevoelens uit je bestaan zich opslaan; zo belichaam je je geschiedenis. Als je wilt weten wie je bent, is het dus zaak om contact met je lichaam te maken. Dat is iets anders dan er van alles van te vinden en het te trainen, te corrigeren, te verpakken. Het is een innige verbinding die je aangaat door vriendelijk, aandachtig en zonder oordeel te voelen wat er speelt in je lichaam zoals het nu is. Want je bént dit kloppende hart, deze pruttelende buik, deze warme huid of pijnlijke schouder. Koester het dus maar, als het lijfje van zo'n lieve, kleine dreumes die je even tegen je aan mag houden.