Wie ben je? (3)

Nog één keer een post over één van de meest fundamentele vragen die je jezelf kunt stellen: wie ben ik? Twee dingen hadden we al geconstateerd: het eerste was dat je identiteit lang niet zo vast staat als je meestal denkt. Je 'ik' is dít 'ik' geworden door talloze invloeden. Het had ook anders kunnen zijn. Tegelijkertijd, en dat was het tweede, is je 'ik' letterlijk tastbaar. Je bent ook je lichaam namelijk. Daar was, is en zal nooit eenzelfde van zijn, zelfs niet onder al die miljarden mensen. Dat is ongelooflijk maar het wonder wordt nog groter. 

Al voordat je 'ik' kon denken of zeggen, was je er namelijk al. Er gebeurde je van alles; van de impulsen in je lichaam tot aan alle smaken die je proefde en de zon op je gezicht. Je was er en je was er niet. Of beter: je was er maar je dácht nog niet. Er was alleen het leven en een of ander bewustzijn waarin het kon verschijnen. Het is een bijzondere ervaring om ook nu gewoon eens te gaan zitten, rustig te ademen en alleen maar te voelen dat je er bent. Los van al je gedachten, meningen en verhalen over jezelf. En ziedaar, dan kan het je af en toe zomaar gaan dagen: dát is wat je bent, dat levende bewustzijn.